
اینک منم
مصلوب اسلوب هندسی زمان
بر آستانه ی تکرار
بر آستانه ی تشویش
بر آستانه زایش
تقدیر مقدر خود را به آتش
می گسترانم
و باز چون ققنوسی
زاده میشوم ناگریز
...
مرا بر باد ده
خاکسترم را
و هر آنچه از آن من است
و هر آنچه گمان می نمودم از آن من است
مرا بر باد ده
و مادرم را بگو
به باد نماز گذارد
مردم را بگو به باد نماز گذارند
...
وای بر من
اگر مادرم مرا
نیاویزد بر چوبه ی تکفیر
وای بر من
اگر خواهرم
نبیند مرا در پنجه ی تقدیر
۱ نظر:
این یه شاهکاره
بی اغراق یه شاهکاره
ارسال یک نظر