۱۳۸۶ مهر ۱۰, سه‌شنبه

ققنوس



اینک منم

مصلوب اسلوب هندسی زمان
بر آستانه ی تکرار

بر آستانه ی تشویش
بر آستانه زایش


تقدیر مقدر خود را به آتش
می گسترانم


و باز چون ققنوسی

زاده میشوم ناگریز


...

مرا بر باد ده
خاکسترم را
و هر آنچه از آن من است
و هر آنچه گمان می نمودم از آن من است

مرا بر باد ده
و مادرم را بگو

به باد نماز گذارد
مردم را بگو به باد نماز گذارند

...

وای بر من
اگر مادرم مرا
نیاویزد بر چوبه ی تکفیر



وای بر من
اگر خواهرم
نبیند مرا در پنجه ی تقدیر

۱ نظر:

ناشناس گفت...

این یه شاهکاره
بی اغراق یه شاهکاره